Czujnik temperatury cieczy chłodzącej to nic innego, jak termistor (termorezystor), zazwyczaj posiadający charakterystykę nieliniową (paraboliczną) i negatywną (oporność maleje wraz ze wzrostem temperatury środowiska w którym jest umieszczony). Jego wskazania komputer silnika (wraz ze wskazaniami czujnika temperatury powietrza w dolocie, który względem swego działania, konstrukcji i charakterystyki jest de facto, prawie identyczny, jak powyższy), służy do sterowania elementami wykonawczymi (osprzętem) silnika, by zapewnić mu optymalną pracę przy różnych temperaturach otoczenia, obciążenia silnika i jego prędkości obrotowej.
Wskazania tego czujnika dla zimnego silnika, służą przede wszystkim do większego uchylenia zaworu obejściowego zespołu przepustnicy (bądź jej samej), co zabezpiecza silnikowi podwyższoną prędkość obrotową biegu jałowego, niezbędną nie tylko do utrzymania w miarę stabilnych obrotów po rozruchu, ale wogóle możliwość jego uruchomienia.
Jego wskazania służą także do stosownego wydłużenia czasów wtrysku paliwa (co wzbogaca mieszankę paliwową), tym większego, im niższa jest temperatura silnika, gdyż ciśnienie paliwa w seryjnych układach wtrysku paliwa jest stałe i wzbogacanie mieszanki polega na wydłużeniu czasu wtrysku paliwa.
Poprawne działanie silnika z wtryskiem paliwa zależy nie tylko od jego poprawnego stanu mechanicznego (stosowne ciśnienie sprężania, szczelność, itd..) ale także od poprawności działania jego czujników oraz osprzętu.
Bardzo częstym mankamentem silników jest utrudniony rozruch, za co odpowiada najczęściej niesprawny lub zanieczyszczony tłoczek zaworka silniczka krokowego zaworu obejściowego zespołu przepustnicy powietrza oraz także ww. czujnika temperatury cieczy chłodzącej.
Jeśli dba się stosownie o ww. osprzęt i czujniki, oraz właściwie serwisuje silnik, to rozruch nawet poczciwego Poloneza, wyposażonego w silnik z wtryskiem paliwa nie będzie kłopotliwy nawet przy bardzo niskich temperaturach.
